Waarom wil ik mijzelf met mede richten op de doelgroep LGBTI?

Als kind was ik al behoorlijk androgyn. Mijn moeder probeerde mij tot een bepaalde leeftijd nog weleens in jurkjes of rokjes te hijsen. Toen was dit al een vreemde gewaarwording voor mij, ik voelde me niet thuis in dit soort kleding.

Halve jongen

Als snel besloot ik dat ik alleen maar broeken en shirts wilde dragen. Kinderen en volwassenen die mij niet kende dachten vaak dat ik een jongen was. Zelfs mijn eigen vader noemde mij altijd een “halve jongen”. Vond ik dit vervelend? Helemaal niet! Ik was precies blij zoals ik was. Ik was blij als ik op het strand kon ravotten in mijn blote bastje en een stoere zwembroek. Ik was blij als ik buiten met de boys ging voetballen, en ik was er nog goed in ook. En ik was blij als ik met mijn hengel naar de vijver ging en de ene vis na de andere uit het water trok… (dat was niet vaak)… (die vissen dan).

Eerste ervaring met coming out

Ik kan mij nog herinneren dat ik in de buurt een paar vriendjes had gemaakt, waar ik de grootste lol mee had. Toen kwam er een moment dat ik moest plassen. Één van je jongens zei, dan ga je toch even achter die boom staan! Toen ik zei dat ik niet staand kon plassen omdat ik geen piemel heb, waren ze behoorlijk verward. Ik denk dat we een jaar of 12 waren. Ze waren ervan overtuigd dat ik een jongen was, toen ze erachter kwamen dat dit niet het geval was, reageerde er 3 met whatever en 2 namen in shocktoestand de benen. Ik hoop dat het ooit nog goed is gekomen met deze jongens.

Dit was voor mij de allereerste ervaring met een soort van coming out, onbewust weliswaar. Dat die 2 jongens er niet van gediend waren deed mij vreemd genoeg helemaal niets. Ik ging gewoon verder plezier maken met die andere 3 boys.

Jaren later besefte ik me dat dit wel een situatie was waar veel mensen tegenaan lopen. Mensen hebben een beeld van je, en als je plotseling anders blijkt te zijn dan wat zij in hun hoofd hadden (oordeel), kan het zomaar gebeuren dat ze afstand nemen. Nu weet ik inmiddels dat dit helemaal bij de persoon ligt die dat oordeel heeft, niet bij mij!

Meneer of Mevrouw

Ik word nog altijd regelmatig aangesproken met meneer. En als ze dan even goed kijken, is de reactie als volgt: OOOOH sorry sorry, mevrouw! Ik zag het niet zo snel, sorry. De schaamte druipt ervan af! Meestal reageer ik met een glimlach en zeg ik, geen probleem. EN voor mij is het werkelijk nog altijd geen probleem. Ik voel me niet gekwetst, niet geïrriteerd, niet vereerd, niet gediscrimineerd… ik voel er eigenlijk helemaal niets bij. Waarom niet? Omdat ik volledig tevreden ben met wie en hoe ik ben. En de mensen die zich  vergissen met het benoemen van mijn geslacht… wat mij betreft hoeven zij er ook niets bij te voelen, zolang we elkaar maar als MENS zien.

Coming out

Toen ik een jaar of 20 was, kwam ik er eindelijk achter dat ik op vrouwen viel. Ik had nooit vriendjes, ik was nooit verliefd. Ik had heel veel goeie vrienden en vriendinnen met wie ik optrok maar geen chemische hormonale reacties van mijn lichaam. Toen kwam er een moment dat ik iemand tegenkwam die deze reactie plotseling wel opriep. Het was een vrouw! Ik ben hiervan even in de war geweest maar er vielen wel bepaalde puzzelstukjes op hun plaats. Ik vertelde het mijn vrienden, die het vreemd genoeg allang wisten. Laten we even een POT thee drinken Tab… Mijn moeder ging lachen en zei, goh ik had tóch gelijk. En mijn vader zei, dat is een fase en het gaat wel weer over. Eigenlijk had niemand er een probleem mee, ikzelf ook niet. Het is zoals het is!

Iedereen verdient geluk

Nu, jaren later en een aantal relaties later ben ik me ervan bewust dat ik eigenlijk heel veel geluk heb gehad met de mensen om mij heen. Iedereen accepteert me zoals ik ben. Nog nooit heb ik een negatieve reactie gehad of problemen. Daar mag ik mij absoluut gelukkig mee prijzen. Wel weet ik dat ik een uitzondering ben! Veel mensen struggelen met wie ze zijn. Ik weet dat ik deze mensen kan begeleiden naar het leven wat ze verdienen. Iedereen verdient het om gelukkig te zijn met wie ze zijn.

Dit is de korte huppelversie van mijn verhaal en mijn favoriete doelgroep, het is natuurlijk niet zo dat je niet bij mij terecht kunt als je hetero bent, ik heb daar geen oordeel over. Ik accepteer jou precies zoals jij bent!