Mijn naam is dus Tabitha govaarts, ik ben geboren in het bourgondische Breda in 1977. Ik heb een hele leuke jeugd gehad, al zeggen mijn ouders dat ik wel een handenbindertje was. Blijkbaar had ik nogal veel energie, nog steeds!
Na mijn lagere school, waar ik het ontzettend leuk vond, maar mijn rapport eruit zag als de voetbaluitslagen van FC Knudde, ging ik naar de Mavo. Hier heb ik het een jaar uitgehouden, of zij hebben het met mij een jaar uitgehouden eigenlijk “applaus”. Deze school was totaal niet geschikt voor mij, iets met zero focus… een kleine rebel was ik.
Ik ging vervolgens naar de land- en tuinbouwschool waar ik beter kon aarden en mijn hoveniers diploma haalde. Daarna kreeg ik te maken met mijn eerste verlies. Mijn hobby, sport en passie was hockey. Ik trainde drie keer in de week en speelde op zaterdag wedstrijden. We speelden op hoog niveau totdat ik geblesseerd raakte. Einde hockey. Ik wilde de bosbouw in en schreef me in voor de opleiding, ik werd afgekeurd voor de opleiding omdat mijn knie beschadigd was. Domper… verlies… bah!
Vervolgens ben ik naar de middelbare agrarische school gegaan en heb daar de opleiding bloemsierkunst gedaan. Ook dit was een super leuke tijd en ik heb 4 jaar genoten en mijn diploma gehaald. Tijdens mijn laatste stage kreeg ik nogal last van hooikoorts… en best wel erg ook. Zelfs blaren op mijn armen van bepaalde plantjes. Bloemist werd het dus ook niet meer.
Ik was inmiddels 20 jaar oud en besloot naar Vlissingen te gaan. Ik koos voor een veilige opleiding waar de kans op allergie gering was en waar ik mijn energie goed kwijt zou kunnen. De PABO! Gezellig was het wel daar, maar de stages….die kleuters…. WOW! Kleuters zijn wat mij betreft wezentjes waarvan je er maximaal 6 van bij elkaar kunt zetten, maar GEEN 30!
Ik ben maar gaan werken bij de veerboot, hier en daar nog heel wat andere banen gehad. Ik heb altijd met plezier gewerkt, overal eigenlijk. Ik werd ondertussen verliefd en verhuisde naar Zwolle voor een jaartje. Daarna kwam ik terug naar Zeeland met de vrouw van mijn leven.
Eindelijk had ik een rustig en redelijk stabiel leventje. Leuke vakanties, genoeg te besteden, alles was goed. We gingen onze kinderwens waarmaken en ik werd zwanger. Vanaf nu wordt het minder leuk om te lezen, tenminste… ik neem aan dat je de voorgaande tekst leuk vond.
Goed, 8 weken was ik zwanger! We waren blij, topje van de berg, hoera! Maar de huisarts stond plotseling voor onze deur omdat Diana last had van haar buik, hij kwam de uitslag van de echo brengen. uitgezaaide borstkanker. De strijd tegen borstkanker hadden we 2 jaar hiervoor overwonnen, maar dat was niets vergeleken met dit. De kanker zat nu in haar lever. Je kunt je dus voorstellen dat de trip van het topje van de berg waar we op stonden (Jeej zwanger), naar het diepste dal (terminale kanker) binnen 1 minuut, niet zo leuk was.
Ik zal je de details besparen, maar om een kleine tipje van de sluier op te lichten, deze periode was de donkerste en de lichtste periode in mijn leven. Maf he… toen ik bijna 7 maanden in verwachting was, overleed mijn vrouw, 1 dag na ons 1 jarig huwelijk. 3 maanden later werd mijn fantastische dochter geboren. donker, licht, blij, verdrietig, rouw, moeder, dood… LEVEN!
Inmiddels is mijn knappe dochter 16 jaar en heb ik een fantastische relatie met Joyce. Ik wist niet dat het mogelijk was, maar ze is wederom de vrouw van mijn leven. Lucky i am.
Ik doe waar ik goed in ben. Ik ben ervaringsdeskundige. Ik haal braaf mijn coaching diploma’s, volg cursussen, opleidingen en webinars. Ik lees, kijk, luister en leer zo’n beetje continue. In geen enkele opleiding of cursus leer je hoe dingen ECHT voelen. Hoe je met pijn bij verlies om kunt gaan. Allemaal theorie, nuttige handvatten, zeer waardevol hoor. Maar de energie die in mij zit… eerlijk?? Als ik mezelf als therapeut zou kunnen kiezen, dan zou ik ervoor gaan, echt waar!
Na een opleiding coaching ben ik me verder gaan verdiepen. Ik heb heel veel gelezen, docu’s bekeken en investeringen gedaan om mezelf te ontwikkelen. Toch ontbrak er nog iets in mijn expertise. Daarom heb ik een behoorlijk intensieve opleiding gevolgd, namelijk holistisch rouw en verlies therapeut. Mede dankzij deze opleiding heb ik alle skills in handen om échte verandering teweeg te brengen. En dat is waar ik voor sta.
Hulp nodig? Je mag altijd contact me mij opnemen!