Vanochtend ben ik naar de sportschool gegaan en op de terugweg ben ik even de AH ingelopen om daar mijn flyers te deponeren. Een vrouw sprak mij aan en zei: “Dat klinkt mooi zeg, wat een goed initiatief”. Ik raakte met deze vrouw in gesprek, ik legde haar uit waar ik mee bezig ben. Dat ik mensen coach die iets of iemand verloren zijn of gewicht willen verliezen. Ze reageerde enigszins geëmotioneerd omdat ze mijn specialisme ontzettend mooi vond. Na het een en ander uitgelegd te hebben stelde ze me de vraag, hoe zo’n traject dan in zijn werk gaat.

Mijn antwoord was, ik heb geen idee. Dat hangt volledig af van de persoon in kwestie en van de situatie.

Ze keek me wat wazig en vragend aan… Je verkoopt toch trajecten? Ja, dat klopt. En er zijn natuurlijk een aantal standaard contact momenten, een bepaald aanbod binnen een afgesproken tijd. Maar ik werk vanuit mijn gevoel, ik stel vragen aan mijn klant. Ik luister en ik luister en ik voel. Pas als ik helemaal weet wat iemand nodig heeft dan zal ik het traject op gaan bouwen. Daarna zal ik samen met mijn klant gaan bespreken wat hij of zij nodig heeft. Pas dan kan ik het maximale eruit halen. Ik wil dat mijn klant een transformatie doormaakt en dat kan alleen als ik mijn intuïtieve vaardigheden gebruik daar vertrouw ik voor de volle 100% op. Ik werk out of iedere box, ik doe wat nodig is. Als iemand het nodig heeft om te bungeejumpen om verder te komen, zal ik mee gaan. Als iemand een konijn nodig heeft gaan we die kopen en als iemand ontspanning nodig heeft, ga ik gewoon mee naar de wellness. Dat is wat ik aanbied, alles wat nodig is. En dat zit, mits het binnen het budget blijft, allemaal in het traject.

Haar reactie na mijn pleidooi was, ik ben gelukkig erg tevreden met mijn leven op dit moment. Maar als ik ooit hulp nodig heb dan weet ik je te vinden. Ik heb haar mijn kaartje meegegeven en haar een fijne dag toegewenst. Bijzonder vind ik dat, dit soort ontmoetingen.